Wat hebben Reuma en Artrose gemeen?

Heel flauw gesteld: dat het een gemene aandoening kan zijn met veel pijn. Artrose is geen ontstekingsreuma, maar het is wel degelijk een vorm van reuma. Bij artrose raakt het kraakbeen beschadigd. Reuma is een verzamelnaam voor meer dan 100 aandoeningen aan of rondom het gewricht die niet veroorzaakt zijn door een letsel of ongeval. Reumatische aandoeningen kunnen globaal worden onderverdeeld in 3 categorieën:

ontstekingsreuma, artrose, wekedelenreuma. Onze aandacht in dit bericht gaat heel specifiek uit naar artrose en wat je kunt doen.

Welk ervaren hondenbaasje kent het beeld niet: Na een nacht slapen gaat het opstaan niet meer zo makkelijk als enkele jaren geleden. Met stijve poten, en soms zelfs een beetje hinkend, worden de eerste stappen gezet . Vooral na het weekend, als er weer eens tijd was voor lekker rennen op het veld. Artrose is een slijtageaandoening die kan voorkomen in alle gewrichten bij mens en dier. Het kan door verschillende oorzaken in het gewricht op gang worden gebracht. Daarna houdt het zichzelf vaak in stand en wordt de slijtage steeds erger. Een gewricht bestaat uit twee ten opzicht van elkaar bewegende botdelen, dat door een stevig gewrichtskapsel wordt omsloten. Dit kapsel bevat gewrichtsvloeistof, het smeermiddel van het gewricht. De botuiteinden zijn bedekt met een laagje kraakbeen. Kraakbeen is opgebouwd uit kraakbeencellen en kraakbeenmatrix. Kraakbeenmatrix is een waterige substantie en bevat onder andere chondroitinesulfaat. Chondroitinesulfaat kan, net als een spons, grote hoeveelheden water aan zich binden. Het kraakbeenzwelt op tot het wordt tegengehouden door een netwerk van vezeltjes. Door dit samenspel ontstaat een stevig en elastisch geheel dat in staat is schokken op te vangen. Het kraakbeen en de gewrichtsvloeistof zorgen samen voor een soepele en irritatieloze beweging van het gewricht. Zonder kraakbeen en gewrichtsvloeistof kan een gewricht dus niet goed functioneren! Tussen de bewegende delen zijn de botten bekleed met kraakbeen en samen met de gewrichtsvloeistof (synovia) die in het gewricht zit kunnen de botten soepel over elkaar glijden. Kraakbeen is normaal heel glad en veerkrachtig. Kraakbeencellen (chondrocyten) maken steeds nieuw kraakbeen aan. Aan de andere kant wordt door belasting van het gewricht kraakbeen cellen afgebroken. Indien dit evenwicht verstoord raakt wordt het kraakbeen minder elastisch en glijdt het minder goed.

Wanneer de belasting op het gewricht toeneemt, bijvoorbeeld door overgewicht of heupdysplasie, kunnen kleine beschadigingen ontstaan. Bovendien neemt de kwaliteit van kraakbeen in de loop der jaren af. In beide gevallen neemt de hoeveelheid chondroitinesulfaat af, waardoor de elasticiteit afneemt. De beschadigingen van het kraakbeen kunnen moeilijk worden gerepareerd en het kraakbeenoppervlak wordt ruw en onregelmatig. De botuiteinden kunnen hierdoor minder makkelijk langs elkaar bewegen met stijfheid tot gevolg. In een later stadium kunnen kleine deeltjes kraakbeen losraken, die in het gewrichtskapsel een ontsteking veroorzaken. Het afbraakproces zit in een vicieuze cirkel. In de laatste fase van arthrose is het gewrichtskraakbeen helemaal verdwenen. Arthrose is niet te genezen, maar het is wel mogelijk het ziekteproces te vertragen en de pijnervaring drastisch te verminderen. Dat kan met een zogenaamd arthroseregime (met medicatie), met behulp van fysische vasculaire therapie of een gecombineerde aanpak.

Het meeste effect wordt bereikt met een vierstappenplan, ook wel arthroseregime genoemd:

Kraakbeen beschadiging kan komen door trauma (bv afgescheurde voorste kruisband in de knie) en erfelijke afwijkingen zoals heupdysplasie (het niet goed aansluiten van de heupkom en kop). Al deze oorzaken geven een verkeerde belasting en een beschadiging van het kraakbeen. Ook door een ontsteking kan het lichaamseigen kraakbeen niet meer als zodanig herkend worden. Het lichaam reageert hierop met een afweerreactie tegen het kraakbeen (dit laatste wordt vaak reuma genoemd).

De slijtage van het kraakbeen zal een ontstekingsreactie en pijn geven. Het lichaam gaat proberen de gewrichten te stabiliseren en er zal nieuw botweefsel gevormd worden in het gewrichtskapsel (kapsel dat om het gewricht zit). Onze eigen ervaring met Dr.vanBakel-VasomotieTherapie® als toepassing bij artrose is tweeledig. Onze Duitse Dog teef Saartje toonde artrose verschijnselen. Uit voorzorg zijn we bij de dierenarts geweest voor een consult. Ons vermoeden werd bevestigd door de dierenarts. Echter in plaats van een duur medicatie-programma hebben we onze eigen Dr.vanBakel-VasomotieTherapie® body gebruikt en zagen na zes weken reeds een duidelijke verbetering. Nu dartelt ze rond door onze weide als een jonge hinde waarvan je niet zou zeggen dat ze de 9 jaar gepasseerd is en twee nestjes puppies op de wereld gebracht heeft. Gelukkig is er tegenwoordig de Dr.vanBakel-VasomotieTherapie® Veterinair die als deken over de hond heen gelegd kan worden. Die gebruiken we nu ook bij onze andere honden waarmee we het geld dat we kwijt zouden zijn aan medicatie, met 1 Dr.vanBakel-VasomotieTherapie® behandelsysteem in combinatie met een gewone standaard hondenbrok in plaats van een dure merkbrok, ruimschoots hebben terugverdiend.

A. Pijnbestrijding en ontstekingsremming

Bij pijnbestrijding en ontstekingsremming wordt in de diergeneeskunde meestal gebruik gemaakt van NSAID's oftewel 'Non Steroidale Anti Inflammatory Drugs'. De nieuwe generatie pijnstillers werkt doelgerichter en heeft minder bijwerkingen dan de middelen die eerder veel werden toegepast.

Een continue onderhoudsdosis is aanzienlijk effectiever dan nu en dan een tablet of een drankje. Uit een onderzoek is gebleken dat 70% van de honden met osteoarthritis na 4 maanden onafgebroken NSAID's vrijwel pijnvrij is. Het effect van de NSAID's is vaak na een aantal weken goed zichtbaar, dus pas na 1 tot 2 maanden kan geconcludeerd worden of uw hond baat heeft bij dit medicijn.

Er zijn verschillende toedieningsvormen zoals tabletten en vloeistoffen die dagelijks toegediend moeten worden zoals Carporal of Metacam. Ook bestaat de mogelijkheid een langwerkend preparaat (Trocoxil) te geven dat gedurende een maand werkzaam is. Dit betekent dus maar 1 tablet per maand. Trocoxil is een NSAID van de nieuwste generatie waardoor deze uitermate veilig is en de kans op bijwerkingen minimaal is.

B. Gewichtscontrole

Gewichtscontrole is uitermate belangrijk. Te veel vet betekent een overbelasting van de gewrichten. Te weinig spieren betekent onvoldoende ondersteuning van het gewricht. Een hond mag dus ook niet te mager zijn. Gewichtsvermindering verkrijgt men door minder voer te geven.

C.Lichaamsbeweging op maat

Vermijd langdurige, onregelmatige en te grote inspanningen. Uitlaten aan de lijn is beter dan rennen achter een bal aan. Het beste is om dagelijks regelmatige, niet te lange activiteit af te wisselen met korte rustperiodes. Ook zwemmen is goed voor de hond, maar let er daarbij op dat hij niet achter een balletje aanspringt vanaf de kade!

D. Aangepaste voeding

Bepaalde voedingsstoffen hebben een gunstige invloed op de gewrichten, zoals de kraakbeenbeschermende voedingsstoffenstoffen glucosamine en chondroitinesulfaat, omega-3-vetzuren en antioxidanten. Kom voor meer informatie en advies naar één van onze voedingsconsulenten.